ஊழல் தடுப்புக் கண்காணிப்பு மற்றும் இலஞ்ச ஒழிப்புச் சிறப்பு நீதிமன்றத்தில் நடந்து வந்த வழக்கில் திருப்புத்தூர் வட்டத்தில் துணை சர்வேயராகப் பணி செய்த எஸ்.ஆறுமுகத்துக்கு
மூன்றாண்டுகள் சிறைத் தண்டனையும், ரூபாய். பத்தாயிரம் அபராதமும் விதித்துச் சிறப்பு நீதிமன்றம் தீர்ப்பு வழங்கியது,
சிவகங்கை மாவட்டத்தில் முன்பு திருப்புத்துார் வட்டமாக இருந்து தற்போது சிங்கம்புணரி வட்டத்திலுள்ள சதுர்வேதமங்கலம் எனும் எஸ்.வி.மங்கலம் கிராமத்தில் கடந்த 2010 ஆம் ஆண்டில் துணை சர்வேயராக பணிபுரிந்தவர் எஸ்.ஆறுமுகம் வயது 52. இவரிடம் 2009 ஆம் ஆண்டில் எஸ்.வி.மங்கலம் கிராமத்தைச் சேர்ந்த காலம் சென்ற டாக்டர் வே.விஜயராஜ் எம்.பி.பி.எஸ்., மனைவி வி.ராதா வயது 58, க்கு ஆதரவாக அவரது கணவரின் தந்தை வேலுச்சாமி அம்பலம் வழியில் கிடைத்த பாகப்பிரிவான பங்குச் சொத்தை சிங்கம்புணரி சார் பதிவகப் பத்திரப் பதிவு உயில் ஆவணம் மூலம் உறுதி செய்த
தங்களது பூர்வீக இடத்தை அளந்து அத்துமால் செய்த பின் சப் டிவிஷன் செய்து பட்டா மாறுதல் செய்து வழங்குமாறு கேட்டு திருப்புத்தூர் வட்டாச்சியர் அலுவலக நில அளவைத்துறைக்கு உரிய வழிமுறைப்படி விண்ணப்பித்தார்.
அதற்கு ரூபாய் .5000 லஞ்சம் தரும் படி சர்வேயராக இருந்த எஸ். ஆறுமுகம் அவரிடம் கேட்டுள்ளார். பணம் தர விரும்பாத வி.இராதா விஜயராஜ் அது குறித்து சிவகங்கை மாவட்ட ஊழல் தடுப்புக் கண்காணிப்பு மற்றும் லஞ்ச ஒழிப்புத் துறையில் அப்போது துணைக்கண்காணிப்பாளராக இருந்த திரு.பாண்டியராஜனிடம் புகார் மனு அளித்தார். அதை ஆய்வாளர் திரு.இராஜா விசாரித்தார் அதன் படி ஊழல் தடுப்புக் கண்காணிப்பு மற்றும் லஞ்ச ஒழிப்புத் துறையில் அவர்கள் வழங்கிய அறிவுரையின் படி 2010 ஆம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் 26 ஆம் தேதி இராதா விஜயராஜ் கொண்டு வந்த பணத்தை அரசு சாட்சிகள் முன்னிலையில் பெற்று அதை பினாப்தலின் இரசாயனப்
பவுடர் தடவப்பட்ட பின் பணத்தைக் கொடடுத்து அதை காரைக்குடியில் உள்ள சர்வேயர் எஸ்.ஆறுமுகத்திடம் அவரது வீட்டில் காலை நேரத்தில் அவர் கேட்டுக் கொடுக்கும் போது மறைந்திருந்து கண்காணித்து வந்த ஊழல் தடுப்புக் கண்காணிப்புத் துறையினர் கைது செய்தனர்.
அதன் பின் சிவகங்கை ஊழல் தடுப்புக் கண்காணிப்பு மற்றும் இலஞ்ச ஒழிப்பு சிறப்பு நீதிமன்றத்தில் குற்றப்பத்திரிக்கை தாக்கல் செய்த பின் விசாரணை நடந்த போது வழக்கில் முன் வைக்கப்பட்ட வாதங்கள் இங்கு கவணத்தில் கொள்ளத் தக்கது,, அது பின் வருமாறு:- வழக்கின் சாட்சியத்தை ஆய்வு செய்ததில், புகார்தாரர் சாட்சி 2 ஆனவர் தனது கையொப்பத்தை எக்ஸ்பிட்டிஸ் .P3 மற்றும் அதன் உள்ளடக்கங்களை விசாரணையில் ஒப்புக்கொண்டார் என்றும்,
புகாரில் எக்ஸ்பிட்டிஸ்.P7 மற்றும் FIR. எக்ஸ்பிட்டிஸ்.P30 மற்றும் என்ட்ரஸ்ட்மென்ட் மஹஜர் Ex.PB ஆகியவற்றில் அவரது கையொப்பங்கள் உள்ளன என்றும் மறுபரிசீலனை செய்யப்படுகிறது. மேலே உள்ள அனைத்து ஆவணங்களிலும் அவரது கையொப்பங்களை ஒப்புக்கொண்டதால், அவர் ஏன் கையொப்பமிட்டார் என்பதற்கான காரணத்தை அவர் அறியாத அளவிற்கு அவருடைய ஆதாரம் மற்றும் அதிலுள்ள விஷயங்களைப் பற்றிய அவருடைய அறியாமை ஆகியவற்றை நம்ப முடியாது. ஒரு டாக்டரின் சாதாரண காகிதத்திற்கும் அச்சிடப்பட்ட எஃப்.ஐ.ஆருக்கும் உள்ள அடிப்படை வேறுபாட்டை அவர் அறிந்திருப்பார். அதேபோன்று புகார்தாரர் சாட்சி 2 தனது கையொப்பத்தை எந்த காரணமும் கேட்காமல் ஒரு சாதாரண தாளில் போடுமாறு கேட்டபோது, அதில் உள்ள குறைகளை அறிய முயலாமல் வெறுமனே அதில் கையெழுத்திட்டார். 25.06.2010 அன்று சிவகங்கையில் உள்ள காவல்நிலைய விஜிலென்ஸ் அலுவலகத்திற்கு அவர் செல்லவில்லை என்றால், அவர் சொன்ன தேதியில் எக்ஸபிட்டிஸ் P30 FIR இல் கையெழுத்திட்டிருக்க முடியாது.
மேற்கூறிய சூழ்நிலைகளில், புகார்தாரர் சாட்சி 2 இன் ஆதாரம், இந்த எண்ணிக்கையின் கருத்து, மேலே குறிப்பிட்டுள்ளபடி, அவரது கையொப்பங்கள் தொடர்பான அவரது சேர்க்கையின் எல்லையைச் சார்ந்தது, மேலும் 25.06.2010 அன்று விஜிலென்ஸ் அலுவலகத்தில் அவர் இருப்பதும் கூட. புகாரின் உள்ளடக்கங்கள் lix.P7, FIR LxP30 மற்றும் என்ட்ரஸ்ட்மென்ட் மஜார் எக்ஸ். PS ஆனது டிஃபாக்டோ புகார்தாரர் PW 2 க்கு தெரிந்திருக்க வேண்டும்.
ஊழல்தடுப்புத்துறையின் முன் பொறி முறைகளின் மற்ற அம்சங்களைப் பொறுத்தவரை, புகார்தாரர் தரப்பு சாட்சி 3 ஆன சண்முகராஜாவின் சான்றுகள் முக்கியத்துவம் பெறும். அவர் PW 2 வான வி.ராதா மற்றும் அவரது மறைந்த கணவர் டாக்டர் வி. விஜயராஜ் ஆகியோரின் குடும்ப நண்பர் என்று ஒப்புக்கொள்ளப்படுகிறது. சிவகங்கை வி & ஏசி அலுவலகத்தில் காவலராக இருந்த சிங்கம்புணரியைச் சேர்ந்த திரு. மனோகரன் என்பவர் பொதுப் பாதையில் வேலி அமைத்தார்.எனவும் மேலும் தனது சொத்தை நில அளவீடு செய்யக்கோரி தாலுகா அலுவலகத்தில் மனு கொடுத்தார். மனுதாரர் திரு.மனோகரனுக்கு அதில் பிரச்சனை எழுந்ததால் பொதுமக்கள் முன்னிலையில் குற்றம்சாட்டப்பட்டவர்கள் அழைத்து, சிங்கம்புணரி காவல் நிலைய காவல் ஆய்வாளர் சம்பவ இடத்துக்கு வந்தபோது, அவர்கள் கூறிய பாதையை குற்றம் செய்தவராக உள்ள நபர் அளந்தனர். அதைத் தொடர்ந்து, தன்மீது வழக்குப் பதிவு செய்ததற்கு காரணமானவர் இவர் தான் என்று தவறாகப் புரிந்து கொண்ட காவலர் திரு.மனோகரன் மீது வழக்குப் பதிவு செய்யப்பட்டது. குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களைப் பழிவாங்குவதற்காகச் சொல்லப்பட்ட மற்றும் PW2 ஐப் பயன்படுத்தி, குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களுக்கு எதிராக இந்த வழக்கைப் பதிவு செய்ய சூழ்ச்சி செய்தனர்.என்ற தவறான வாதமும் எதிர் தரப்பில் முன் வைத்தனர் மேலே குறிப்பிடப்பட்டுள்ள பாதுகாப்புக் கோட்பாடு மற்றும் எதிர்தரப்பு சாட்சிகளின் சான்றுகள் பரிசீலிக்கப்படும் போது, DWI-ஆல் ஒரு லே அவுட் வைக்கப்பட்டு, அது குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களால் அளவிடப்பட்டது என்பதைக் காட்ட எந்த ஒரு உறுதியான ஆவணத்தையும் இந்த நீதிமன்றம் முன் காணவில்லை. மற்றும் திரு புலிதேவபாண்டியன் மற்றும் PW3 மீதும் எதிரிகள் கூறிய குற்றச்சாட்டானது நிரூபிக்கப்படவில்லை மேலும் சிவகங்கை வி & ஏசி அலுவலகத்தில் காவலராக இருந்த மனோகரன் மீதும் வழக்கு பதிவு செய்யப்பட்டது. DW1, குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களுக்கு எதிராக தனது உயர் அதிகாரிகளுக்கு எந்தப் புகாரும் எழுதவில்லை என்று கூறப்பட்டு இருவரும் ஒப்புக்கொண்டுள்ளனர். அப்படி இருக்கையில், PW3க்கும் குற்றம் சாட்டப்பட்டவருக்கும் இடையே இருந்ததாகக் கூறப்படும் விரோதம் ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய காரணங்களுடன் பொருந்தவில்லை, இதன் மூலம் குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் முன்வைத்த கோட்பாட்டை பாரபட்சமாக நிரூபிக்கத் தவறிவிட்டது.
இப்போது இந்த நீதிமன்றம் PW3 திரு.சண்முகராஜாவின் சாட்சியங்களை எடைபோட வழக்கு விசாரணை முன்னோக்கி நகர்கிறது. எக்.பி30 எஃப்ஐஆரில் தன் கையொப்பத்தை டிஃபாக்டோ புகார்தாரர் ஒப்புக்கொண்ட பிறகு, அந்த ஆவணம் பரிசீலனைக்கு பொருத்தமானதாகிறது. இது சம்பந்தமாக இந்த நீதிமன்றம் நம்பியிருக்கும் என வாதிடப்பட்டதில் இறுதியாக இதில் விசாரணை முடிவில் குற்றவாளியான எஸ்.ஆறுமுகத்துக்கு மூன்றாண்டுகள் சிறைத் தண்டனையும், ரூபாய்.பத்தாயிரம் அபராதமும் விதித்து நீதிபதி செந்தில்முரளி தீர்ப்பு வழங்கினார். தீர்ப்பில் கண்டுள்ள முழு விபரம் பின் வருமாறு:- குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் 25.06.2010 அன்று PW2 மற்றும் PW3 அவரது அலுவலகத்தில் அவரைச் சந்தித்தபோது, அவர் 26.06.2010 அன்று லஞ்சக் கோரிக்கையை மீண்டும் வலியுறுத்தினார், மேலும் அவர் ரூ.1,500 லஞ்சம் பெற்றார் (P.M.0.11 ) அதே நாளில் PW2 இலிருந்து அது PW15 ஆல் அவரிடமிருந்து அன்றே மீட்டெடுக்கப்பட்டது.
குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் எங்களிடம் Cr.P.C. 248(2) இல், அவருக்கு விதிக்கப்படும் தண்டனையின் அளவு குறித்து கேள்வி எழுப்பிய போது அவர் ஒரு நீரிழிவு நோயாளி என்றும் அவருக்கு குறைந்தபட்சத் தண்டனை வழங்கப்பட வேண்டும் என்றும் கூறினார். .
ஏற்கனவே கற்றறிந்த சிறப்பு அரசு வழக்கறிஞர் நடத்திய வாதத்தில் கூறியபடி, ஊழல் சமூகத்திற்கு அச்சுறுத்தலாக இருப்பதால் கடுமையான தண்டனையை விதிக்க இந்த நீதிமன்றத்தை வலியுறுத்தியுள்ளார். ஆனால் குற்றம் சாட்டப்பட்டவருக்கு மன்னிப்பு கோரப்பட்டுள்ளது. ஒவ்வொரு சார்பு சமர்ப்பிப்புகளையும் சமரசம் செய்வதற்காக, மத்தியப் பிரதேச மாநிலம் Vs ........இல் உள்ள மாண்புமிகு உச்ச நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பை நம்புவதற்கு இந்த நீதிமன்றம் விரும்புகிறது. ஷாம்ப்லு தயாள் நகர் (2006) SUPP இல் தெரிவிக்கப்பட்டது. 8 எஸ்சி.ஆர். 319. தொடர்புடைய பகுதி இங்கே பிரித்தெடுக்கப்பட்டது- தற்போது
"அரசு ஊழியர்களின் ஊழல் மிகப்பெரிய பிரச்சனையாக மாறியுள்ளது. அது எங்கும் பரவியுள்ளது. ஊழல் துர்நாற்றத்தால் பொது நடவடிக்கைகளின் எந்த நிலையும் பாதிக்கப்படவில்லை. இது முழு நாட்டின் செயல்பாட்டிலும் ஆழமான மற்றும் பரவலான தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது. தேசிய கட்டுமான நடவடிக்கைகள் மற்றும் அந்த எண்ணிக்கையில் அனைவரும் பாதிக்கப்பட வேண்டிய நிலை உள்ளது .(1997) 4 SCC 14 இல் ஸ்வதந்தர் சிங் எதிர் ஹரியானா மாநிலம் தீர்ப்பு பதிவாகியிருப்பது பொருத்தமாக கவனிக்கப்பட்டது, உடல் அரசியலின் முக்கிய நரம்புகளான புற்றுநோய் நினநீர் கணுக்கள் போல ஊழல் அரித்து வருகிறது , பொதுச் சேவையில் திறமை மற்றும் நேர்மையான அதிகாரிகளை மனச்சோர்வடையச் செய்யும் சமூகக் கட்டமைப்பு, அரசு ஊழியர் தனது கடமையை விடாமுயற்சியுடன், நேர்மையாகச் செய்து, கடமைகளைச் செய்வதில் தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொள்ளும் போதுதான் அரசுப் பணியின் திறன் மேம்படும். ஓய்வு பெற்ற திரு. பாண்டியராஜன் , காவல் அதிகாரியின் சிறப்பான செயல் பாரபட்சமற்றது
மாண்புமிகு உச்ச நீதிமன்றத்தால் வகுக்கப்பட்ட சட்டத்தின் பார்வையில் மற்றும் இந்த வழக்கின் சூழ்நிலைகளைக் கருத்தில் கொண்டு, கடுமையான தண்டனை மட்டுமே விதிக்கப்பட்டால், நீதியின் முடிவில் நீதி வழங்கப்படும் என்று இந்த நீதிமன்றம் கருதுகிறது. எனவே, ஒரு மென்மையான பார்வை எடுக்கப்பட வேண்டும் என்ற குற்றம் சாட்டப்பட்டவரின் பிரார்த்தனை நிராகரிக்கப்பட வேண்டியதாகும்.
இதன் விளைவாக,
i) குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் ஊழல் தடுப்புச் சட்டம் 1988 இன் பிரிவு 7 ண்படி குற்றத்திற்காக குற்றவாளி எனக் கண்டறியப்பட்டு, அவர் குற்றவாளி என நிரூபிக்கப்பட்டு, மூன்று ஆண்டுகள் கடுங்காவல் சிறைத்தண்டனையும், ரூபாய். 5,000 அபராதமும் விதிக்கப்படுகிறது செலுத்தத் தவறினால், மூன்று மாதங்களுக்கு எளிய சிறைத் தண்டனை விதிக்கப்படும். ii) குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் குற்றத்திற்காக குற்றவாளியாக காணப்படுகிறார். ஊழல் தடுப்புச் சட்டம் 1988 இன் 13(2) v 13(1) (d) மற்றும் அவர் குற்றவாளி என நிரூபிக்கப்பட்டு மூன்று ஆண்டுகள் கடுங்காவல் சிறைத்தண்டனையும் ரூபாய். 5,000/- அபராதமும் செலுத்தத் தவறினால் மூன்று மாதங்களுக்கு எளிய சிறைத்தண்டனையும் விதிக்கப்படும்.
iii) விதிக்கப்பட்ட தண்டனைகள் ஏக காலத்தில் அனுபவிக்க வேண்டும்.
iv) மொத்த அபராதத் தொகை ரூபாய்.10,000/ தண்டனை என உத்தரவு பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. குற்றவியல் நடைமுறைச் சட்டத்தின் 248(2). சொத்து ஆணை: (பி.ஆர்.எண்.50/2014)
1. P.M.O.I: மேல்முறையீட்டு நேரம் முடிந்த பிறகு, ரூ.1,500 ரொக்கம், டிஃபாக்டோ புகார்தாரர் PW2 வி.ராதாவுக்கு திருப்பித் தரப்படும்.
2. பி.எம்.0.2: மேல்முறையீட்டு நேரம் முடிந்ததும் குற்றம் சாட்டப்பட்டவரின் வலது கை விரல் கழுவும் பவுல்களை அழிக்க உத்தரவிடப்படும்.
3. பி.எம்.0.3: மேல்முறையீட்டு நேரம் முடிந்ததும் குற்றம் சாட்டப்பட்டவரின் இடது கை விரல் கழுவும் பவுல்களை அழிக்க உத்தரவிடப்படும்.
4. P.M.O.4: மேல்முறையீட்டு நேரம் முடிந்த பிறகு P.M.O.5 காகிதத்தை கழுவும் பவுல்களை அழிக்க உத்தரவிடப்படும். என மேற்கண்ட தீர்பில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது,
கருத்துகள்