புத்தரும் கேஜிஎப்பும் பொருந்தாநிலைக் கதையம்சம் கொண்ட தங்கலான்

புத்தரும் கேஜிஎப்பும் பொருந்தாநிலைக் கதையம்சம் கொண்ட தங்கலான் ,

லிங்க வழிபாடு மட்டுமே கொண்ட  வீரசைவர்கள்,

மற்றும் மாஹாவீரரின் சமணம் அல்லது ஜைன சமயம் பரவிய பகுதி கோலார் ஆகும். 

இயக்குநர் பா. ரஞ்சித், இதுவரை அவர் இயக்க்கிய படங்களில் அவரது கொள்கைகள் குறியீடாக தனது அரசியல் நிலைப்பாட்டினைக் கூறிவந்தவர், தங்கலான் படத்தில் நேரடியாகவே காட்சிகளை வைத்துள்ளார். குறிப்பாக, இந்தியா முழுவதும் பௌத்தத்தை நிறுவிய மாமன்னன் மௌரியப் பேரரசின் அசோகன் பெயர் கொண்ட கதாபாத்திரம் வெட்டி வீசப்பட்ட புத்தர் தலையை முதலில் எடுப்பது தொடங்கி துண்டாட்டப்பட்ட புத்தர் சிலையுடன் அதன் தலையை இணைப்பது என அனைத்துக் காட்சிகளுமே நேரடி அரசியல் காட்சிகள். பாபா சாஹேப் டாக்டர் பீமா ராவ் அம்பேத்கர் கூறியதைப் போல் இந்தியாவின் வரலாறு பார்ப்பனியத்திற்கும் பௌத்தத்திற்கும் இடையே உள்ள போர் எனக் கூறுவார். இந்த வார்த்தைகளை மிகவும் சரியாக காட்சிப் படுத்தியுள்ளார் இயக்குநர் ரஞ்சித் . அதே சிந்தனை செயல்பாடு, அது அவரது நிலைப்பாடு,                    வி. பிரகாஷ்குமார் இந்தப் படத்திற்கு இசை அமைத்துள்ளார். இந்தப் படத்திற்காக பல்வேறு பழங்குடி இன மக்களின் இசையை தேடித்தேடி கோர்த்துக் கொடுத்துள்ளார். பாடல்களும் ரசிகர்கள் மத்தியில் நல்ல வரவேற்பைப் பெற்றுள்ளது.  தங்கலானை எவ்வளவு பாராட்டினாலும் தகும்.

வசூல் விபரம்: படத்தின் இறுதிக் காட்சியின் முடிவு என்பது படத்தின் இரண்டாம் பாகத்திற்கான லீட் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது என விமர்சகர்கள் கூறியுள்ளனர். ஆனால் இது தொடர்பாக இயக்குநர் பா. ரஞ்சித் எதுவும் கூறவில்லை. படம் வெளியான நாளில் இருந்தே வசூலில் படம் பட்டையைக் கிளப்பி வருகின்றது. படம் ரிலீஸ் ஆன முதல் நாளில் உலகம் முழுவதும் ரூபாய் 26.44 கோடிகள் வசூல் செய்ததாக படக்குழு தெரிவித்தது. அதன் பின்னர் இரண்டாவது நாளில் படம் கிட்டத்தட்ட ரூபாய் 20 கோடி வசூல் செய்ததாக கூறப்பட்டது. அதேபோல் மூன்றாவது நாளில், படம் கிட்டத்தட்ட ரூபாய் 20 கோடிக்கு மேல் வசூல் செய்ததாக கூறப்படுகின்றது. இதனால், படம் இதுவரை ரூபாய் 60 கோடி வரை வசூல் செய்திருக்க வாய்ப்புள்ளது என கூறப்படுகின்றது. இது படக்குழுவினரை மகிழ்ச்சியில் ஆழ்த்தியுள்ளது.படத்தின் மற்றொரு கதாநாயகன், பலம், தூண் என இசையைக் குறிப்பிடலாம். பார்வதியின் நடிப்பு என்பது மெச்சிக்கொண்டே இருக்கலாம் எனும் அளவிற்கு உள்ளது. குறிப்பாக விக்ரம் உடனான ரொமான்ஸ் காட்சியுலும் சரி, முதல் முறையாக ரவிக்கை அணியும் காட்சியிலும் சரி, பார்வதியின் முகபாவணகளுக்காக படத்தினை இன்னொருமுறை பார்க்கலாம்.தங்கலான். கோலார் தங்கவயலை மைய்யப்படுத்தி எடுக்கப்பட்டுள்ள இந்தப் படத்தில் விக்ரம் கதாநாயகனாகவும், பார்வதி மற்றும் மாளவிகா கதாநாயகியாகவும் நடித்துள்ளனர். இவர்களுடன் பசுபதி, ஹரி, அர்ஜுன், டேனியல் உள்ளிட்ட பல்வேறு கலைஞர்கள் நடித்துள்ளனர். மிகவும் அதிகப்படியான பொருட் செலவில் உருவான இந்த படத்தினை ஸ்டூடியோ கிரீன் தயாரித்துள்ளது. தங்கலான் படத்தின் முதல் மூன்று நாள் வசூல் குறித்து இந்த தொகுப்பில் காணலாம்.

ஆசை துறந்த புத்தன் பற்றற்றவன்! இது மஹாயானமா, ஹீனயானமா, விளங்கவில்லை ! ஆனால் இதில் தங்கத்தில் உருவம் செய்தவன் ஆசை கொண்டவன்.  அவன் எப்படி புத்தனின் பக்தனாவான்.  தங்கலான் திரைப்படக் கதைக்கும் இன்றைய கர்நாடக மாநிலம் முன்னாள் சாளுக்கிய தேசம் (மூன்று பிரிவு அதில் வாதாபி மற்றும் கீழை மேலை என ) கோலாருக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்லை அது திரைப்பட இயக்குனர் இரஞ்சித் மூளையில் உதித்த கற்பனை ஆனால் கோலார் தங்க வயல்களின் உண்மை வரலாறு இது:- மாலத்தீவுகள் மற்றும் கோலார் தங்க வயல்களின் காவல்துறை கண்காணிப்பாளரான ஃபிரெட் குட்வில் ஆய்வுகள் மிதிக் சொசைட்டியின் காலாண்டு இதழில் தொகுப்பு வெளியிடப்பட்டது

. மைசூர் மன்னர்களால் ஆளப்படுவதற்கு முன்பு ஐம்பது ஆண்டுகளுக்கு ஷாஹாஜியின் ஜாகிரின் ஒரு பகுதியாக மராட்டிய ஆட்சியின் கீழ் வந்தது. 1720 ஆம் ஆண்டில், கோலார் சிரா மாகாணத்தின் ஒரு பகுதியாகும்; ஹைதர் அலியின் தந்தை ஃபாத் முஹம்மது மாகாணத்தின் ஃபவுஜ்தாராக இருந்தார் . கோலார் பகுதியில் பின் மராத்தியர்கள் , கடப்பாவின் நவாப் , ஹைதராபாத் நிஜாம் மற்றும் ஹைதர் அலி ஆகியோரால் ஆளப்பட்டது . 1768 ஆம் ஆண்டு முதல் 1770 ஆம் ஆண்டு வரை பிரித்தானிய கிழக்கிந்திய கம்பெனி ஆங்கிலேயர்களால் ஆளப்பட்டது , அது மீண்டும் மராட்டியர்களுக்கும் பின்னர் ஹைதர் அலிக்கும் சென்றது 1791 ஆம் ஆண்டில், பிரிட்டிஷ் ஆங்கிலக் கிழக்கிந்திய வங்காள தலைமை ஆளுநர் கார்ன்வாலிஸ் பிரபு 1791 ஆம் ஆண்டில் கோலாரைக் கைப்பற்றினார், பிரித்தானிய ஆங்கிலக் கிழக்கிந்தியக் கம்பெனியின் தற்போது கல்கத்தா தலைமையிடமாக  வங்காள மாகாணத்தில் சார்லஸ் காரன்வாலிஸ் பிரபு

(Charles Cornwallis, 1st Marquess Cornwallis),  தலைமை ஆளுநராக 1786 ஆம் ஆண்டு முதல் 1793 ஆம் ஆண்டு முடியப் பணிபுரிந்தவர். மேலும் பிரித்தானியப் பேரரசின் சார்பாக, ஏழாண்டுப் போர், அமெரிக்கப் புரட்சிப் போர் மற்றும் மூன்றாவது ஆங்கில மைசூர் போர்களில் கலந்து கொண்டு போரிட்டவர்.  1792 ஆம் ஆண்டு செரிங்கபட்டம் ஒப்பந்தத்தப் படி அதை மீண்டும் மைசூர் திரும்பினார்.

அப்பகுதியில் உள்ள கல்வெட்டுகள் மஹாவலி (பானாஸ்), கடம்பர்கள் , சாளுக்கியர்கள் , பல்லவர்கள் , வைதும்பாக்கள், ராஷ்டிரகூடர்கள் , தஞ்சாவூர் சோழர்கள், துவாரஹசமுத்திரம் ஹொய்சாளர்கள் மற்றும் மைசூர் மன்னர்களின் ஆட்சியைக் குறிக்கும் அடையாளங்களாகின்றன .ஜான் டெய்லர் III என்பவர் 1880 ஆம் ஆண்டில் KGF ல் பல சுரங்கங்களை விலைக்கு வாங்கினார், மேலும் அவரது நிறுவனம்  ஜான் டெய்லர் & சன்ஸ் என்பதாகும் 1956 ஆம் ஆண்டு வரை அவற்றை இயக்கியது; மைசூர் தங்கச் சுரங்க நிறுவனம் துணை நிறுவனமாக இருந்தது. 1902 ஆம் ஆண்டில், சிவனசமுத்ரா நீர்வீழ்ச்சியில் உள்ள நீர்மின் நிலையத்திலிருந்து ஜெனரல் எலக்ட்ரிக் மூலம் இயக்கப்படும் 140-கிலோமீட்டர் (87 மைல்) கேபிள் மூலம் சுரங்கங்கள் மின்மயமாக்கப்பட்டன . மைசூர் அரசாங்கம் 1956 ஆம் ஆண்டில் சுரங்கங்களை கையகப்படுத்தியது. 

தங்கச் சுரங்கங்களின் வளர்ச்சிக்கு அதிகமாகத் தொழிலாளர்கள் தேவைப்பட்டதால், தமிழ்நாட்டில் தருமபுரி , கிருஷ்ணகிரி , சேலம் மற்றும் அப்போதய தென் ஆற்காடு, வட ஆற்காடு மாவட்டங்கள் மற்றும் ஆந்திரப் பிரதேசத்தின் சித்தூர் , அன்னமயா மற்றும் ஸ்ரீ சத்ய சாய் மாவட்டங்களைச் சேர்ந்த வறுமையின் பிடியில் இருந்த மக்கள் மற்றும் பட்டியலின் தந்தவர்கள், மற்றும் பலர் கூலித் தொழிலாளர்களாகோலார் அருகில் குடியேறினர். அந்தக் குடியேற்றங்கள் KGF ன் புறநகர்ப் பகுதிகளாக உருவாக்கத் தொடங்கின. பிரிட்டிஷ் மற்றும் இந்தியப் பொறியாளர்கள், புவியியலாளர்கள் மற்றும் சுரங்க மேற்பார்வையாளர்கள் ஆகியோரின் குடும்பங்கள் நகரின் மையப் பகுதியில் வசித்து வந்தனர். ராபர்ட்சன்பேட் மற்றும் ஆண்டர்சன்பேட் என நகரங்களுக்கு இரண்டு பிரிட்டிஷ் ஆங்கிலக் கிழக்கிந்தியக் கம்பனி சார்பில் சுரங்கம் ஆங்கில அதிகாரிகளின் பெயரிடப்பட்டது.

BEML லிமிடெட் நிறுவனம் நிறுவப்பட்டது , நகரத்தை விரிவுபடுத்தியது, வேலை வாய்ப்பையும் வழங்கியது மற்றும் புதிய குடியிருப்பாளர்களை அது ஈர்த்தது, பிரித்தானிய ஆங்கிலக் கிழக்கிந்தியக் கம்பெனியின் வங்காளத் தலைமை ஆளுநர் சார்லஸ் காரன்வாலிஸ் பிரபு,  கோலார் தங்க வயல் பகுதி தான் இந்தியாவிலேயே மிகப் பெரிய தங்கச் சுரங்கமிருந்த பகுதி. 19-ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் 1880-ஆம் ஆண்டு இங்கு தங்கம் எடுக்கும் முயற்சிகள் நடைபெறத் துவங்கின.

அப்போதிலிருந்து சுரங்கம் மூடப்பட்ட இறுதியான 2001-ஆம் ஆண்டு வரை இங்கிருந்து சுமார் 800 டன் தங்கம் வெட்டி எடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. கோலார் தங்க வயல் பகுதி கர்நாடக மாநிலம் கோலார் மாவட்டத்தில் போவரிங்பேட் தாலுகாவிலுள்ளது பெங்களூரிலிருந்து 90 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் அமைந்த. சுரங்கங்களின் நீளம் 1,360 கிலோமீட்டர், உலகின் இரண்டாவது மிகப்பெரிய ஆழமான சுரங்கம் – 3 கிலோமீட்டர் ஆழத்தில் அமைந்துள்ளது. பீஜப்பூரின் சூல்தான் ஜாகிதார்கள் வசமான கோலார், இறுதியில் ஹைதர் அலியின் சேனாதிபதி திப்பு சூல்தானின் கீழ் வந்தது.

நான்காவது மைசூர் போரில் திப்பு சூல்தான் கொல்லப்படவே மைசூர் ராஜ்ஜியத்தை நில அளவை செய்ய ஜான் வாரன் எனும் இராணுவ அதிகாரியை கிழக்கிந்தியக் கம்பனி சர்வே அதிகாரியாக நியமித்தது.

அவர் எர்ரகொண்டா மலைப் பகுதிக்கு வந்த போது, ஊர்காவன், மாரிக்குப்பம் போன்ற சில பகுதிகளில் தங்கம் கிடைப்பது குறித்து கேள்விப்பட்டார். அந்தப் பகுதியைச் சேர்ந்தவர்கள் பாறைகளிலுள்ள தங்க ரேகைகளிலிருந்த தங்கத்தை எடுத்துக்கொண்டிருந்தனர்.இதையடுத்து இந்தப் பகுதியில் கிடைக்கும் தனிமங்களை ஆய்வு செய்ய முடிவு செய்த வாரன். "அவரோடு பணியாற்ற தெரு, தேடு என்ற பழங்குடியைச் சேர்ந்த 12 பேர் முன்வந்தனர். 3 பணியாளர்களுக்கு ஒரு நாளைக்கு ஒரு வெள்ளி நாணயம் ஊதியமாக வழங்கப்பட்டதைக் குறிப்பிடுகிறது ‘Kolar Gold Mines’ நூல். இந்தத் தொழிலாளர்கள் ஒரு மாதம் வேலை பார்த்தால், 30 பகோடா தங்கத்தை எடுப்பார்கள்.

அதைக் கேள்விப்பட்ட பல முதலீட்டாளர்கள் இங்கு முதலீடு செய்வதற்கு முன்வந்தனர். அந்த நேரத்தில்  ஜான் வாரன் ஒரு அறிவிப்பைச் செய்தார். தங்கம் இருக்குமிடத்தைக் காட்டுபவர்களுக்குப் பரிசு வழங்கப்படும் என அறிவித்தார். ஊர்காவ்ன் பகுதியைச் சேர்ந்த, பட்டியலினத்தைச் சேர்ந்த ஒருவர் தனக்கு தங்கம் கிடைக்குமிடம் தெரியும் எனக் கூறி, ஒரு பழங்காலச் சுரங்கப் பகுதியைக் காட்டினார். அங்கிருந்து கிடைத்த மண்ணில் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் தங்கம் கிடைத்தது.

தனக்குக் கிடைத்த தங்கம் எவ்வளவு தரமானது என்பதை அறிய அதனைச் சென்னைக்கு பரிசோதனைக்கு அனுப்பினார் வாரன். சோதனை முடிவில் அது தரமான தனிமம் எனத் தெரிந்தது. ஆனால், அப்போதைய அரசு தங்கம் தோண்டுவதில் ஆர்வம் காட்டவில்லை. அதே தருணத்தில் பெங்களூரிலிருந்த மைக்கல் லாவல் எனும் இராணுவ வீரருக்குத் தகவல் கிடைத்தது. அவர், கோலாரில் தங்கம் தோண்ட மைசூர் அரசிடம் விண்ணப்பித்து, பலத்த சிரமத்திற்கு மத்தியில், 1875- ஆம் ஆண்டில் உரிமம் பெற்றார்.

தனக்குக் கிடைத்த உரிமத்தை 1876-ஆம் ஆண்டிலேயே வேறு சிலருக்குக் கைமாற்றி விற்பணை செய்து விட்டார்.

வாங்கிய பலர் இணைந்து 5,000 பௌஃண்டுகளை முதலீடு செய்து ‘Kolar Concessionaries’ எனும் பெயரில் கூட்டாகச் சேர்ந்து தங்கம் தோண்டத் தொடங்கினர். முதலில் பெரிய அளவில் தங்கம் கிடைக்கவில்லை என்றாலும் அதன் பிறகு, குறிப்பிடத்தக்க அளவில் தங்கம் கிடைக்கத் துவங்கியது.

இதைக் கேள்விப்பட்டு சென்னையைச் சேர்ந்த ஊர்காவ்ன் அண்ட் கம்பனி என்ற நிறுவனம் 10,000 பௌஃண்ட் முதலீட்டில் ஒரு நிறுவனத்தைத் துவங்கியது. இதற்குப் பிறகு மைசூர் மைன்ஸ் கம்பனி, நந்திதுர்க் கம்பனி ஆகியவை கோலாரில் முதலீடு செய்தன. முடிவில், மொத்தம் 11 நிறுவனங்கள் ஒரு லட்சத்து 20,000 பவுண்டுகளை முதலீடு செய்தனர்.

ஆனால், விரைவிலேயே அங்கு தங்கம் கிடைப்பது குறைய ஆரம்பித்தது. எல்லோரிடமிருந்த முதலீடும் தீர ஆரம்பித்திருந்தது. மைசூர் மைன்ஸ் நிறுவனம், கையில் எஞ்சியிருந்த முதலீட்டை வைத்து, ஒரு நிபுணரை அனுப்பி அந்தப் பகுதியை முழுமையாக ஆராய எடுத்த முடிவின் படி கேப்டன் பிளம்மர் என்பவர் கோலார் தங்க வயலுக்கு அனுப்பப்பட்டார். அவர் தனது ஆய்வின்போது, மாரிக்குப்பத்தில் ஏற்கனவே கிடைத்த பழங்காலச் சுரங்கத்திற்குள் இறங்கினார். அந்தச் சுரங்கத்தில் இதற்கு முன்பு ஆய்வுகுச் சென்றவர்கள் சென்ற திசையில் செல்லாமல் எதிர்த்திசையில் தோண்டலாம் என்றார். அப்போது தான் கோலாரின் தங்கச் சுரங்கம் உண்மையிலேயே தனது முகத்தை வெளிக் காட்டியது.

தங்கம் தோண்டியதில் புதையல்களாகக் கிடைக்க ஆரம்பித்தது. 1885-ஆம் ஆண்டின் இறுதியில் 6,000 அவுன்ஸ் தங்கம் இந்த இடத்திலிருந்து மட்டுமே கிடைத்தது.

விரைவிலேயே கோலார் தங்க வயல் சுரங்கங்களின் எண்ணிக்கை அதிகரிக்க ஆரம்பித்தது. 1888 ஆம் ஆண்டு முதல் 1889- ஆம் ஆண்டில் 48 சுரங்கக் குழிகள் தோண்டப்பட்டுத் தங்கம் எடுக்கப்பட்டது.

சுரங்கம் தோண்டும் பணிக்காக, பக்கத்து சமஸ்தானங்களாக  அருகிலிருந்த பல்லவ தேசத்தில் அதாவது தற்போது தமிழ்நாட்டிலிருந்து பெரும் எண்ணிக்கையில் தொழிலாளர்கள் கோலார் தங்க வயலுக்குக் கொண்டுவரப்பட்டனர். இவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் பட்டியலினத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்.

ஆரம்ப காலத்தில் சுரங்கத்தில் பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகள் படு மோசமாக இருந்ததால், விபத்துகளில் பலர் உயிரிழந்தனர்.

ஆனால், இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பின்னர் அங்கே தங்கம் கிடைப்பது மெல்ல மெல்லக் குறைய ஆரம்பித்தது. சுரங்க நிறுவனங்களுக்கு நஷ்டங்கள் பதிவாகின.

இந்தியா சுதந்திரமைடந்து மைசூர் ராஜ்ஜியம் இந்தியாவுடன் இணைந்தது. அதற்குப் பிறகு, கே.ஹனுமந்தையா மைசூரின் முதல்வராக இருந்த காலத்தில் தங்கச் சுரங்கங்களை தேசிய மயமாக்க வேண்டும் என்ற கோரிக்கை வலுவாக எழ ஆரம்பித்தது. முடிவில்

நிஜலிங்கப்பா முதலமைச்சராக இருந்த போது சுரங்கம் மாநில அரசின் வசம் வந்தது. கையகப்படுத்தியதிலிருந்தே அந்த நிறுவனம் இழப்பைத்தான் சந்தித்து வந்தது. 1998- ஆம் ஆண்டில் சுரங்கங்களை மூடப்போவதாக மத்திய அரசு அறிவித்தது. அந்தத் தருணத்தில் கே.ஜி.எஃப்-ல் 3,800 பேர் பணியாற்றி வந்தனர் (இரண்டாம் உலகப் போர் காலத்தில் 32,000 பேர் பணியாற்றியனர்). சுரங்கங்களை மூட தொழிலாளிகளின் யூனியன்கள் எதிர்ப்புத் தெரிவித்தன. இருந்த போதிலூம், 2001-ஆம் ஆண்டில் சுரங்கம் மூடப்பட்டது.

அதற்குப் பிறகு அந்தப் பகுதி முழுமையாகக் களையிழந்தது. அங்கிருந்தவர்கள் வேலை தேடி பெங்களூர் உள்ளிட்ட நகரங்களுக்கு புலம் பெயர்ந்தனர். இப்போது, கோலார் தங்கச் சுரங்கப் பகுதியில் எந்த விதமான வேலைவாய்ப்பும் கிடையாது. பழைய நினைவுகள் மட்டுமே சுமந்து வாழும் ஒரு நகரமாக உள்ளது கே.ஜி.எஃப் எனப்படும் கோலார் தங்க வயல். இதுவே உண்மை வரலாறு இப்படி இருக்கிறது.       

 தங்கலான், முதல் முதலாக வந்த டீசருக்கு பின் மக்கள் மத்தியில் எதிர்பார்ப்பு இருந்தது, அது தற்போது காணவில்லை, தமிழ் திரைப்படக் கதாநாயகனாக அர்ப்பணிப்புடன் கதாபாத்திரங்களை ஏற்று நடிக்கும் நடிகராக விக்ரமை எப்போதும் மிகவும் பிடிக்கும். யார் என்றே தெரியாத நாயகியாக பூ படத்தில் மனதைக் கவர்ந்த பார்வதியின் நடிப்பு  பின்னர் பல  படங்களின் மூலம் மிகவும் கவர்ந்த நடிகையானார். பசுபதி இவரின் நடிப்பை விமர்ச்சிக்க முடியாது. 

இசை இரத்தமாகவே ஓடும் ஜி.வி பிரசாத்  அவரின் பாடல்களையும், பின்னணி இசையையும் ஆகா என்று எப்போதும்  கேட்கலாம், பா. ரஞ்சித் விமர்சனங்களுக்கு உள்ளான இயக்குனர் என்றாலும் அவர் மேலே எனக்கு பெரிதாக விமர்சனம் எப்போதும்  இல்லை. அவர் வழி தனி வழி. தப்பில்லை. மற்றபடி தங்கலான் படத்தின் பின்னணியில் இயங்கிய அத்தனை பெரும் சிறந்த படைப்பாளிகள் . இத்தனை பேர்கள் இருந்தும் ஏன் ஒரு விஷயத்தை இயக்குனரிடம் துணிந்து பேசவில்லை என்று எனக்குப் புரியவில்லை.   படத்தின் திரைக்கதையில் பொறுப்பு கொண்டவர்களும்,  எடிட்டரும், ஒலிப்பதிவாளரும்  இன்னும் கூடுதல் கவனத்துடனும், நமது மக்களைப் பற்றியும் மனதில் நினைத்து செயல் பட்டு இருந்தால் படம் மிகப் பெரிய வெற்றி படமாக மாறி இருக்கும். 

என்னைப் பொறுத்த வரை தங்கலான் திரைப்படம் ஒரு நிறைவைத் தராத படமாக மாறியதற்கு ஒரு  முக்கிய காரணம் வசனம் தெளிவில்லாமல், வட்டார மொழி வழக்கு தமிழ் ஒலிப் பதிவு அனைவருக்கும் புரியாமல் போனது முதல் காரணம். இரண்டாவது காரணம் முதல் பாதியில் மிகச் சிறப்பாக சரியான பாதையில் போய்க் கொண்டு இருந்த கதைக்களம், இரண்டாம் பாதி முழுவதும் ரஞ்சித் தனக்கு என்று கதை வடிவமைத்து அவருக்காக மட்டும் சொல்லிக் கொண்ட மாதிரி கதை போய்விட்டது. முதல் பாதியில் மிரட்டிய ஆரத்தி கதாபாத்திரம், இடைவேளைக்கு பின்னர் இரயில் பயணத்தில் நம்மை எப்போதும் கடந்து போகும் சாயா, வடை  விற்கும் ஆளைப் போல ஆகி விட்டது. எதை எதையோ காட்டி இறுதியில் புத்தருக்கு பதில் ஆங்கிலேயர்களுக்கு சிலை வைத்து விடுவாரோ என எண்ணும் படிக்கு கதையை குழப்பித் தள்ளி கடைசியில் எல்லோரையும் கொன்று விட்டார். இத்தனை பெரிய குறைகளும், சொதப்பல்களும்  இருக்கும் போது, விஎபெக்ஸ் தொழில் நுட்பக்குறை ஒன்றும் பெரிதல்ல.  

சொல்லப் போனால், அனைவரின் அருமையான உழைப்பை சரியில்லா திரைக்கதை கெடுத்து, ஒரு சொத்த கடலையை கடித்த அனுபவத்தை தந்து விட்டது. இதற்கான முழு பொறுப்பை இயக்குனர் மட்டுமே ஏற்றுக் கொள்ள  வேண்டும். விக்ரமின் உழைப்பை வீணடித்த இயக்குனர்களின் வரிசையில் பா. ரஞ்சித்தும் சேர்கிறார் என்பதுவும் வேதனையானதே. 

இருந்தாலும், மனது கேட்காமல் சொல்கிறேன் விக்ரம், பார்வதி, ஜி.வி. பிரகாஷ் என்ற மூன்று அசுரர்களின் அசுரத்தனமான உழைப்புக்காகவும் , எண்ணற்ற துணை நடிகர்கள், தொழில் நுட்ப கலைஞர்களின் அர்பணிப்புக்கும் பாராட்டு தெரிவிக்கும் வகையில்  ஒரு முறை இந்தப் படத்தைப்  பாருங்கள்.